၀ုိင္းစက္ေနသည္. စက္၀န္းတစ္ခု
ေျမျပင္ေပၚမွာ
ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အလင္းေရာင္တစ္ခ်ိဳ.ျဖာဆင္း
တံျမတ္စိတ္ေအာက္တြင္လူတစ္ေယာက္ငုတ္တုတ္
တစ္ေလာကလံုး အိပ္ေမာက်လို.ေန
အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္သူ လူတစ္ေယာက္
လျပည့္၀န္း၏ ေအးျမမႈကုိ မခံစားႏုိင္ရွာ
အေဖၚမဲ့ လြမ္းခ်င္းကုိသာစပ္ဆုိေန
ပြဲေတာ္ေန.ေတြ ေရာက္လိုလာမွာ
ေၾကာက္ရ႔ံ.ေနမိသည္။
ဟုိလူေပ်ာ္
ဒိလူေပ်ာ္
ပြဲေတာ္ဆုိတာအမ်ားပုိင္
သူမပိုင္ႏိုင္ေတာ့
ငိုင္ေတြေငးေမာ
အိပ္စက္မရႏိုင္ျပီ။
No comments:
Post a Comment