ဟုိတစ္ခ်ိန္က ကေလးဘ၀ကုိ
ျပန္လိုခ်င္ေသာ္လည္း
မင္းေရာငါပါ
ယခုေလ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ခရီးဟာ
ပင္ပန္းတယ္ ငေပ
နာရီေတြကုိ ထုိင္ၾကည့္မေနနဲ
နာရီလက္တံေတြက မရပ္ဘူး
သစ္သီးသစ္ပင္ေတြက
ပြင္ခ်ိန္တန္ပြင့္
ေဟ့ေကာင္...မင္းကေရာ...
မျမင္ရတဲ့ စိတၱဇနာမ္ဆုိတဲ့
ေမတၱာကုိ ဘယ္မွာထားသလဲ
ၾကည့္လုိက္စမ္းကြာ
သစ္ရြက္ကေလးတစ္ရြက္ ႏုဖတ္လို.
ဟာကြာ...ဘာမွမၾကာလိုက္ဘူး
သစ္ရြက္ကေလး ေျမေဆြးျဖစ္သြားျပီ
ဟူး....ပင္ပန္းတယ္ကြာ
ဒါကေတာ့ မျမင္ရတဲ့ တန္ဖိုး



Mandalay Time
























No comments:
Post a Comment