အငိုနဲ.စ အငိုနဲ.ဆံုး
သတၱေလာက တစ္တည္းလာ
တစ္ေယာက္တည္းသြား နီးယာမတရား
မိသားစုအလယ္ မ်တ္နွာငယ္
ေထာက္ပံ့မႈမရ ႏွိမ့္ခ်ရ
တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ျခင္းႏွင့္လား။
ဘာသာေရးမယ္ ေရးမွတ္ခဲ့တယ္
အတိတ္ဘ၀ကံ မည္သူျပဳသည္
ငါမသိလည္း ပစၥပၸဳန္မယ္
သင္သာခံေတာ့ သက္မွတ္ေလသေရာလား။
ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈဟု.
အတိတ္ဘ၀ ကုိယ္သာျပဳ၏
လြဲမွားသည္ထင္ အတိတ္စိတ္တစ္ခု
လက္ရွိစိတ္ျဖင့္ ၀ဋ္ခံေပေရာ.လား။
ေငြေတြမလိုခ်င္၊
ဂုဏ္ေတြမလိုခ်င္၊
က်န္းမာျခင္းေတြ၊ မခ်မ္းသာျခင္းေတြငါမလို၊
ေကာင္းျခင္းဆယ္ျဖာစုျပံဳလာလဲငါဂရဳမစုိတ္ခ်င္။
ငါဘ၀ကုိငါသာပိုင္ခ်င္၊
ငါစိတ္ကုိငါႏိုင္ခ်င္တယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ဟစ္ငိုယို
ဖုိးေရႊလမင္း ထမင္းဆီဆမ္းေရႊလင္ပန္းေတာ့မဟုတ္
ေလာကၾကီးေရ ငါငိုယိုေတာင္းမိ
ၾကံခုိင္တဲ့စိတ္ပဲ ငါလိုခ်င္တယ္
ေပ်ာ့ညံစိတ္ထား သိမ္ငယ္စိတ္ကုိ
ငါကိုယ္ထဲမည္သူထည့္ေပးသနည္း???
အဘယ္အတြက္ထည့္ေပးသနည္း???
Mandalay Time
No comments:
Post a Comment