အခ်ိန္သည္ဘ၀ ၊ဘ၀သည္အခ်ိန္

     လူ.ဘ၀တစ္သက္တာတြင္ ကၽြႏိုပ္တုိ.ရရွိေသာ အခ်ိန္ကာလပမာဏသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ.ထင္ထားသလို မမ်ားလွပါေခ်။ အတိအက်စာရင္းခ်ၾကည့္လွ်င္ သက္တမ္း ၆၀ ရွိေသာ လူတစ္ေယာက္သည္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ကုိ အိပ္ရာထဲတြင္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ.ရွိရသည္။
     လူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သတိမထားမိဘဲ အမွတ္တမဲ့ အခ်ိန္ကုန္လြန္သြားေသာ တစ္ေန.တာ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီကာလကုိ စာရင္းအင္ပညာရွင္တစ္ဦးက အေသးစိတ္တြက္ခ်က္ဆန္းစစ္ၾကည့္သည္။ ထုိဆန္းစစ္ခ်က္အရ ေမြးကင္းစအရြယ္မွ အသက္ ၆၀ အရြယ္အထိ လူတစ္ေယာက္၏ အခ်ိန္အသံုးခ်မႈခြဲတမ္းမွာ ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
၁။   အိမ္ခ်ိန္     ၂၀ ႏွစ္
၂။   စားခ်ိန္     ၃ ႏွစ္
၃။   စားေသာက္ပြဲႏွင့္ ထုိင္ေစာင့္ခ်ိန္   ၉ လ
၄။   အလုပ္လုပ္ခ်ိန္   ၁၇ ႏွစ္ ၊၆ လ
၅။   ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ အခ်ိန္     ၇ ႏွစ္ ၊ ၆ လ
၆။   လမ္းေလ်ာက္ခ်ိန္ ၊အျခားေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ခ်ိန္     ၆ ႏွစ္ ၊၃ လ
၇။     အိမ္သာတက္ခ်ိန္ ၊ေရခ်ိဳးခ်ိန္     ၂ ႏွစ္ ၊၆ လ
၈။     ဘာမွမလုပ္ဘဲ ကုန္လြန္ေသာအခ်ိန္     ၂ ႏွစ္ ၊၆ လ
     နာရီစက္ျမည္သံေပၚထြက္လာတုိင္း ကၽြႏ္ုပ္တုိ. တစ္သက္တာဘ၀၏ အခ်ိန္ကာလ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုသည္ အျမဲတမ္းကုန္လြန္သြားသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ. အသက္က အေရွ.သို.တက္လာျပီး ကုန္လြန္ေသာအခ်ိန္ေတြက ေနာက္မွာက်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ထုိက်န္ရစ္ေသာ အခ်ိန္ကုိ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ် ျပန္ေခၚရဳ္ မရႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေခၚရဳ္ မရႏိုင္ေတာ့။
     ကၽြႏ္ုပ္တုိ.ဘာမွအသံုမခ်ဘဲ ကုန္လြန္သြားေသာ ထုိခဏ ၊ထုိနာရီ ၊ထုိေန. ၊ထုိရက္သတၱပတ္ ၊ထုိလ ၊ထုိႏွစ္ဟူေသာ အခ်ိန္ကာမ်ားကုိ လြမ္းဆြတ္ေနရံဳမွတစ္ပါး ဘာမွမတက္ႏိုင္ေတာ့။ ထုိေသာ အခါမွ အခ်ိန္သည္ဘ၀ ၊ဘ၀သည္အခ်ိန္ ဟူရဳ္ အမ်ားက နားလည္လာတက္ၾကေလသည္။ တကယ္ေတာ့ ၾကိဳေတြးၾကိဳတြက္လွ်င္ အက်ိဳးမ်ားေလစြ။
     တုိးတက္လုိလွ်င္ အခ်ိန္ကိုေခၽြတာရမည္။ အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်ရမည္။ မိတ္ေဆြတုိ.အေနျဖင့္ တစ္ေန.မွာ အနည္းဆံုး ၁၅ မိနစ္ အခ်ိန္ပိုင္းကေလးကုိ အထူးရည္မွန္းခ်က္ျဖင့္ အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်မည္ဟူရဴ္မ်ား တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ကူးမိပါရဲ.လား။ တစ္ေနမွာ ၁၅ မိနစ္နႈန္းျဖင့္ ဘာသာရပ္တစ္ခု ၊လုပ္ငန္းတစ္ခုကုိ တစ္နွစ္တိတိ ေလ့လာမည္။ လုပ္ကိုင္မည္ဟူရဳ္မ်ား ဘ၀စီမံကိန္းခ်ဖူးပါသလား။
     တစ္ေနမွာ ၁၅ မိနစ္နႈန္းနဲ. စာေပပညာရပ္တစ္ခုခုကုိ မွန္မွန္ဖတ္ရႈေလ့လာသြားမယ္ဆုိရင္ အဲဒိလူရဲ. ပညာအဆင့္အတန္းဟာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္တဲ့အခါ တကၠသိုလ္ပညာအဆင့္အတန္းနဲ. ညီမွ်လိမ့္မယ္ ဟု ဟားဗက္တကၠသိုလ္ဥကၠဌေဟာင္း ပါေမာကၡ အီလီေယာ့က ဆုိဖူးသည္။
     တစ္ေန.မွာ ၁၅ မိနစ္အခ်ိန္ပိုင္းေလးပင္လွ်င္ ဒိမွ်အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားလွ်င္ တစ္ေနမွာ မိနစ္ ၆၀ သာ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မည္ဆုိပါက မည္မွ်အက်ိဳးရွိနုိင္မည္ကုိ ေတြးၾကည့္ေစခ်င္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ.လူအမ်ားစုသည္ ပညာဗဟုသုတ၏ တန္ခိုးစြမ္းအားကို အျပည့္အ၀ မသိၾကေခ်။ ထုိစြမ္းအားသည္ တစ္ေနတာ၏ ၁၅ မိနစ္ ၊မိနစ္ ၆၀ အခ်ိန္ပိုင္းကေလးထဲတြင္ တည္ရွိေနေၾကာင္း မသိၾကျခင္းျဖစ္သည္။
      ကြၽႏ္ုပ္တုိ.အမ်ားစုသည္ ႏိုင္ငံေရး ၊စီးပြားေရး ၊လူမႈေရး ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားေနၾကသည္။ သို.ေသာ္ မိမိတုိ. ဘ၀တုိးတက္ေရးအတြက္ တန္းဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ အခ်ိန္နာရီ ေခၽြတာေရးႏွင့္ အခ်ိန္ကုိ အျပည့္အ၀အသံုးခ်ေရးအေလးေပးရဴ္ စဥ္းစားလုပ္ကိုင္သူကား လက္ခ်ိဳးေရတြက္ရဳ္ပင္ ရႏိုင္ေကာင္း၏။ အလုပ္ကိစၥ ၊လူမႈေရးကိစၥေတြမ်ားလြန္းလို. စာဖတ္ခ်ိန္ ၊ေလ့လာခ်ိန္ေတာင္ မရွီပါဘူး ဟု ဂုဏ္ယူေသာ ေလသံျဖင့္ေျပာရဳ္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေသာလူမ်ားကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ.ရပါလိမ့္မည္။ အခ်ိန္ျဖဳန္းေလ့ရွိေသာ သူအတြက္ ၄င္း၏အက်င့္ကုိ ျပန္ျပင္ရန္ အလြန္ခက္သည္။ သုိေသာ္ ၾကီးပြားလိုလွ်င္ အခ်ိန္ကုိေလးစားျပီး ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိး တက္လမ္းရွာဖုိ.လုိပါသည္။ ကုိယ္အားကုိယ္ကုိး ၾကိဳးစားျခင္း အေလ့အက်င့္သည္ လူတစ္ေယာက္၏ ကုိယ္စြမ္းကုိယ္စကုိ ႏွစ္ဆ ၊သံဳးဆ ၊ေလးဆ အထိ အားျဖည့္ တုိးပြားေပးႏိုင္ေၾကာင္း ပညာရွိၾကီးမ်ား၏ ေျပာဆုိဆံုးမမႈမ်ားကုိ မွ်ေ၀ခံစားေစရန္ တင္ျပလိုက္ရပါသည္။


ေကာင္းညြန္.ေ၀ ( ေရစၾကိဳ )
ျမန္မာ့အလင္း