ငါ့ခႏၵာကိုယ္မယ္ အေတာင္ေတြေပါက္လာတယ္။
ဒါေတြကုိအနည္းငယ္လႈပ္ခတ္ၾကည့္ေတာ့ေျမျပင္နဲ.
အနည္းငယ္ၾကြတက္လာတယ္လို.ခံစားမႈဆီဆုိက္ရိဳတ္သတင္းပို.ခံ၇တယ္။
ငါေပ်ာ္သြားတာေပါ့။
ဒါနဲ.ငါဒိအေတာင္ေတြကုိတအားရိဳတ္ခတ္ျပီးတိမ္ထုထဲကုိ
ျမွားတစ္စင္းပမာတဟုန္ထုိးပ်ံတက္သြားမိတာေပါ့။
ေဟာ...ငါ့အေပၚတည့္တည့္ကမ်တ္ေစ့တစ္လွမ္းမွာဘာေလးပါလိမ့္။
ဟာ...ဒါေငြလို.ေခဓတဲ့တန္ခိုးရွင္ေလးပဲ။
သူကုိမိေအာင္ဖမ္းျပီးအရာရာဖန္ဆင္းခိုင္းမွ။
ဒါနဲ.ငါအေတာင္ေတြအားကုိးျပီးအေတာင္မပါတဲ့တန္ခိုးရွင္ေလးေငြေလးေနာက္လိုက္ေနမိတယ္။
အ့ံၾသစရာပဲငါလုိက္ေလသူကေ၀းသြားေလပါလား။
ငါမလိုက္ခင္ကငါ့ရဲ.လက္တစ္ကမ္းေလာက္တင္ပါ။
ဒါဆုိငါရပ္ေနရင္ေရာ.ဟာ.အမွန္တစ္ကယ္ပဲသူငါ့အနားမွာပါလား။
ငါလွမ္းဖမ္းလုိက္မယ္။လွမ္းလိုက္တဲ့ငါ့လက္ေတြလမ္းတင္ရပ္သြားျပီ။
ျပီး..ေ၀း.ေ၀းသြားတယ္။
အစက္အေပ်ာက္ေလးေတာင္မျမင္ရေတာ့ဘူး။
ငါ့အသည္းေတြ၊ႏွလံုးေတြလဲေအးစက္ေနပါလား။
ဟာ...ငါေအာက္ကုိျပဳတ္က်ေနပါလား။
ငါ့အေတာင္ေတြဘယ္ေပ်ာက္သြားပါလိမ္.။
ငါေအာက္ကုိျပဳတ္က်လာတယ္။
ဆက္ျပီးက်။
ဆက္ျပီးက်။
ဆက္ျပီးက်။
အုန္းဆုိတဲ့အသံတစ္သံနားထဲ၀င္လာျပီး..ငါဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး။
ကမၻာေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးေမွာင္မည္းလို..........
No comments:
Post a Comment